 |
| [3 czerwca] |
Karol Lwanga i Towarzysze należą do grona Męczenników z Ugandy, grupy ponad dwudziestu męczenników za wiarę, zamordowanych podczas rządów kabaki (króla) Mwangi II.
Karol Lwanga przyszedł na świat w 1860 lub 1865 roku w Bulimu w Bugandzie, jednym z dawnych królestw na terenie Ugandy. Jako dziecko dowiedział się o historii swojego przodka, który pragnął zostać pogańskim kapłanem, lecz nie chciał zachować wymaganego celibatu. Chłopiec postanowił naprawić złamane w przeszłości słowo i zająć miejsce pradziada, od najmłodszych lat unikając pokus i żyjąc wstrzemięźliwie. Już wtedy znany był z uporu i gotowości do obrony swoich przekonań.
Jako młody człowiek, Lwanga pierwszy raz zetknął się z chrześcijaństwem. Pobożne życie misjonarzy zaimponowało mu, a ich postępowanie, podobne do jego własnych zasad, zaintrygowało go. Odbywał długie rozmowy z Józefem Mukasą Balikuddembe, duchowym przewodnikiem katolików w Bugandzie, po wypędzeniu z królestwa europejskich misjonarzy. Lwanga postanowił porzucić swoje plany i ochrzcić się, przyjmując imię Karol.
Karol Lwanga udał się do stolicy, na dwór królewski, gdzie otrzymał stanowisko przełożonego paziów. Młodzi chłopcy na służbie króla szybko uznali Karola za godnego zaufania i szacunku, ponieważ odnosił się do nich dobrze i nie wykorzystywał swojej władzy nad nimi. Imponował im również siłą i zręcznością- na dworze popularną rozrywką były zapasy, od których ich przełożony nie stronił.
Karol nie ukrywał się ze swoją religią, otwarcie nauczał chłopców i nawrócił wielu z nich. Chronił ich również przez złym przykładem i różnymi niebezpieczeństwami które groziły im na dworze. Misjonarze szybko dostrzegli w nim następcę Józefa Mukasy i przygotowywali go do tej roli.
Wystawiany często na próby przez współpracowników lub nawet protestantów, Karol nigdy nie dawał się zbić z tropu i bez trudności wygrywał każdą dysputę. Niestety, wkrótce przyszło mu zmierzyć się z trudniejszym przeciwnikiem.
Józef Mukasa zajmował wysokie stanowisko na dworze królewskim, zapewnione przez sympatię starego króla do chrześcijan. Wszystko zmieniło się jednak, gdy tron przejął jego syn- Mwanga II uważał że chrześcijanie wywierają zbyt duży wpływ na jego władze i stopniowo postanowił się ich pozbyć z królestwa. Wydał rozkaz zabicia anglikańskiego biskupa Jamesa Hanningtona, a gdy Józef Mukasa wstawił się z prośbą o cofnięcie wyroku, król nakazał stracić również jego. Wszystkim protestantom i katolikom wydano zakaz odwiedzania europejskich misji, modlić się mogli natomiast w pałacu, pod okiem króla.
Karol był wielokrotnie przesłuchiwany przez Mwangę, który próbował oskarżyć go o zdradę, lecz jego sługa potrafił zawsze udowodnić swoją lojalność i zapewnić króla, że misjonarze nie próbują zaszkodzić jego władzy, lecz uczą posłuszeństwa i szacunku. W międzyczasie, ochrzcił tylu chłopców ilu tylko było na to gotowych, przeczuwając że jego służba nie potrwa już długo.
25 maja 1886 król Mwanga nakazał przesłuchać całą służbę pałacową. Każdy, kto zadeklarował się jako chrześcijanin miał zostać odesłany na miejsce egzekucji. Za odważnym przykładem Karola Lwangi, wielu chłopców udało się w ostatnią drogę razem ze swoim przełożonym. W kilka dni później, 3 czerwca, dwunastu katolików i dziewięciu protestantów zginęło spalonych żywcem w okolicach Królewskiego Jeziora, nad którego konstrukcją pracował Karol.
Karol Lwanga i Towarzysze zostali beatyfikowani przez Benedykta XV 6 czerwca 1920 r..
18 października 1964 roku (w niedzielę misyjną) Paweł VI wyniósł męczenników do chwały świętych.
W miejscu ich męczeństwa powstał pomnik, a dzień ich pamięci w Ugandzie jest dniem wolnym od pracy.
Źródła:
https://www.munyonyo-shrine.ug/martyrs/other-uganda-martyrs/st-charles-lwanga/
https://brewiarz.pl/czytelnia/swieci/06-03a.php3
https://pl.wikipedia.org/wiki/Karol_Lwanga
