 |
| [31 maja] |
Święto Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny obchodzone jest w kościele katolickim oraz niektórych kościołach prawosławnych na przełomie wiosny i lata. Święto wspomina spotkanie Maryi z jej krewną Elżbietą.
Według Ewangelii św. Łukasza Zachariasz i Elżbieta mieszkali w górach. Dowiedziawszy się o niespodziewanej ciąży swojej starszej krewnej, Maryja postanowiła ją odwiedzić i podzielić się z nią wieścią o Zwiastowaniu. Na miejscu okazało się, że pod wpływem natchnienia Elżbieta wiedziała już o wszystkim i z radością powitała krewną w swoim domu. Słowa Elżbiety przywołujemy zawsze, ilekroć odmawiamy Pozdrowienie Anielskie. Krewna Maryi powtórzyła część pozdrowienia Gabriela: "Błogosławiona jesteś między niewiastami", zaraz potem dodając własne słowa: "i błogosławiony jest owoc Twojego łona". Wydarzenie to rozważamy jako jedną z radosnych tajemnic różańca.
Święto powstało w 1263 z inicjatywy św. Bonawentury, generała zakonu franciszkańskiego, który wprowadził je we wszystkich wspólnotach braci mniejszych. Do liturgii powszechnej zostało wprowadzone przez Bonifacego IX w 1389, jako datę wybrano wówczas 2 lipca.
W 1969 papież Paweł VI przesunął obchody tego święta na dzień 31 maja, by wypadało ono po święcie Zwiastowania Najświętszej Marii Panny (25 marca), a przed Narodzeniem św. Jana Chrzciciela (24 czerwca). Niektóre odłamy kościoła wciąż świętują Nawiedzenie NMP w lipcu.
Ze starą datą związane jest na wpół ludowe wspomnienie Matki Bożej Jagodnej. Według legendy Maryja szła do swojej krewnej Elżbiety ścieżkami pośród lasów, pól i skalistych bezdroży. Zmęczona Matka Boża zatrzymywała się w drodze i zrywała do spożycia rosnące tam jagody. Dlatego, aby nie pozbawiać Matki Boskiej pożywienia, nie wolno było 2 lipca (lub do tego dnia) jeść leśnych owoców. O wstawiennictwo modliły się szczególnie kobiety w ciąży.
